Δευτέρα 26 Μαΐου 2014

Το μήνυμα από τις… κάλτσες

Η ΝΔ έχασε 7 μονάδες και χειροκροτεί πανευτυχής τον εαυτό της.

Το ΠΑΣΟΚ, παρά τη συμπαράταξη όλων των υπολειμμάτων του «σοσιαλιστικού καπιταλισμού» έχασε άλλες 4 μονάδες και μιλάει για διεύρυνση της βάσης του.

Οι ναζί αύξησαν τη δύναμή τους χάρη στο ιδανικό κλίμα για την εκκόλαψη των αυγών τους που δημιούργησε η Μέρκελ (το αίμα νερό δεν γίνεται) και δοξάζουν τους ψηφοφόρους τους που ως απατημένοι σύζυγοί προκειμένου να εκδικηθούν τη γυναίκα τους, έκοψαν τα γεννητικά τους όργανα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε 140.000 ψήφους λιγότερες και με ένα ισχνό 26% πανηγυρίζει ότι είναι κοντά στο να κυβερνήσει και να κάνει επιτέλους την ταχέως εκφασιζόμενη Ευρωπαϊκή Ένωση φιλολαϊκή και τη συμμορία των τοκογλύφων που λέγεται Ευρωζώνη να στραφεί σε πολιτικές υπέρ των εργαζομένων.

Η διαφήμιση απορρυπαντικού «Ποτάμι» αν και ξεπέρασε το ιστορικό ΚΚΕ, το οποίο έχει χύσει ποτάμια αίμα για την πατρίδα,  λυπάται που δεν είχε τα λεφτά και την υποστήριξη να πάει ακόμα ψηλότερα.

Μας θεωρούν λοιπόν τόσο ηλίθιους;

Ή μήπως είμαστε τελικά;

Σάββατο 24 Μαΐου 2014

Γράμμα προς «λευκούς» και απέχοντες

© Stickers for masses


Αγαπητή φίλη, αγαπητέ φίλε…

Απευθύνομαι σε σένα που έχεις αποφασίσει να μην πας να ψηφίσεις ή θα πας αλλά θα ρίξεις λευκό, έτσι για να αποφύγεις πιθανές συνέπειες, που δεν υπάρχουν σε μια τέτοια χώρα-μπάχαλο που ζούμε.

Ξέρω γιατί σκέφτεσαι έτσι. Γιατί τους έχεις σιχαθεί όλους. Και έχεις δίκιο που τους έχεις σιχαθεί. Δεν έχεις δίκιο όμως να κρατήσεις αυτή τη στάση. Και θα προσπαθήσω να σου εξηγήσω γιατί:

Σχεδόν όλοι αυτοί είναι το σύστημα. Οι μισοί σε καταδυναστεύουν και οι άλλοι μισοί ακυρώνουν με την συμπεριφορά τους -ηθελημένα ή αθέλητα- τα όνειρά σου. Αυτό το σύστημα λοιπόν έχει μια επιδίωξη: Ή να σε κάνει δικό του ή να σε κάνει ουδέτερο. 

Είναι λοιπόν φανερό πως εσένα σε έκανε ουδέτερο επειδή δεν κατάφερε να σε κάνει δικό του. Κι αυτό μοιάζει με νίκη για την προσωπικότητά σου. Είναι όμως;


Είναι νίκη, θα πεις, γιατί εγώ δεν είμαι ηλίθιος να ψηφίσω αυτούς που έγιναν αιτία να χάσω τη δουλειά μου, να κλείσω το μαγαζί μου, να ξεπαγιάσω τον χειμώνα, να καταθέσω τις πινακίδες του αυτοκινήτου μου, να μου κόψει το ρεύμα η ΔΕΗ, να δω τα παιδιά μου να ξενιτεύονται, συγγενείς μου να αυτοκτονούν, τη σύνταξή μου να μειώνεται στο μισό, τη συμμετοχή μου στα φάρμακα να γίνεται μεγαλύτερη από την αξία τους, την εφορία και τις τράπεζες να με απειλούν πως θα μου πάρουν το σπίτι…

Είναι νίκη, θα πεις, γιατί δεν είμαι σαν κι αυτούς που έχουν άι-κιού μαρουλιού και μνήμη χρυσόψαρου ώστε να με παρασύρουν τώρα αυτοί οι απατεώνες με τις προεκλογικές τους μπαρούφες πως θα ανοίξουν δουλειές, θα κόψουν φόρους, θα αποκαταστήσουν αδικίες και τη Δευτέρα να τα ξεχάσουν όλα και να ξαναρχίσουν τα «προαπαιτούμενα» και τις «οδυνηρές αλλά αναγκαίες» θυσίες…

Είναι νίκη, θα πεις, γιατί δεν με πιάνουν κορόιδο οι ροζ λιγούρηδες που είναι πρόθυμοι να μας τάξουν τα πάντα για μια καρέκλα, νανουρίζοντάς μας με παραδοξότητες του στιλ ευρώ χωρίς μνημόνια, ψαρόσουπα χωρίς ψάρι… Που παριστάνουν τους ανθρωπιστές ζητώντας από μια χώρα με 2,5 εκ. ανέργους να ανοίξει διάπλατα τα σύνορα της στους λαθρομετανάστες. Που λέει πως Έλληνες και Τούρκοι είμαστε αδέλφια. Στη Θράκη όμως, όχι στον Πόντο ή στην Ιωνία…

Είναι νίκη, θα πεις, γιατί δεν μασάω με τα χολιγουντιανά κατασκευάσματα των καναλιών και των εργολάβων, σαν το Ποτάμι, που ξοδεύει εκατομμύρια και καμιά δικαιοσύνη δεν αναρωτιέται ποιος του τα έδωσε και γιατί. Που απευθύνεται σε μαζοχιστές οι οποίοι φτάνουν σε οργασμό όταν ψηφίζουν, αναλογιζόμενοι το ξύλο που θα φάνε μετά…

Είναι νίκη, θα πεις, γιατί δεν είμαι αυτόχειρας να ενισχύσω κι άλλο τους φασίστες που τους γέννησαν οι Γερμανοί με το κλίμα που έφτιαξαν στον τόπο μου. Γιατί ξέρω πως αύριο θα βγουν στο δρόμο και θα σπάνε κεφάλια Εβραίων, Αλβανών, Πακιστανών, αφρικανών, κομμουνιστών και όποιων τους συμπαθούν ή δεν προσκυνούν τους ίδιους.

Είναι νίκη, θα πεις, γιατί και οι κομμουνιστές δείχνουν κολλημένοι σε προηγούμενο αιώνα. Αδυνατούν να συνεγείρουν τον κόσμο ακόμα και μέσα σε μια τέτοια κρίση. Βάζουν στόχους σωστούς μεν αλλά μακρινούς, δυσδιάκριτους. Και σου λένε ή αυτόν θα πετύχουμε ή τίποτα…    


Σωστά όλα αυτά. Και επιπλέον εγώ θα σου πω και κάτι που πιστεύω ακράδαντα: Πως αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν την κατάσταση θα ήταν παράνομες σε αυτή τη «δημοκρατία» που ζούμε.

Μήπως όμως μπορούν να επιταχύνουν τις εξελίξεις; Τις όποιες εξελίξεις, δεν έχει σημασία. Αντί να συνεχίσουμε δηλαδή να ζούμε αυτή την κατοχή και αυτή τη τραγωδία, δεν είναι καλύτερα η ελπίδα μας για ανατροπές να φουντώσει το βράδυ των εκλογών αντί να σβήσει;

Δεν είναι καλύτερα αντί να τους δεις χαρούμενους να λένε πως νίκησε η… σταθερότητα, δηλαδή η προσπάθεια εξόντωσής μας και το ξεπούλημα της χώρας, να τους δεις πανικόβλητους, σκεφτόμενους τον Κορυδαλλό που τους περιμένει;

Κάθε ψήφος εναντίον τους φέρνει πιο κοντά αυτό το ενδεχόμενο. Παράλληλα φέρνει πιο κοντά στο ξεγύμνωμα τους φιλόδοξους πρίγκιπες της εξουσίας. Ενθαρρύνει επίσης κάθε νέα φωνή και ιδέα που σε αυτές τις εκλογές δεν της επετράπη να ακουστεί στα διαπλεκόμενα ΜΜΕ ή θάφτηκε μέσα στη μεταμεσονύκτια δημοκρατία των δεκάλεπτων τους.


Δεν σου ζητώ να ψηφίσεις το συνασπισμό «ΔΡΑΧΜΗ» με τον οποίο είμαι υποψήφιος. Δεν ονειρεύομαι καριέρα πολιτικάντη. Το είδα απλά σαν βήμα να βγω και να φωνάξω, επειδή νιώθω πως η πατρίδα μου μού λέει «καληνύχτα». Και το βήμα της «ΔΡΑΧΜΗΣ» είναι ένα σουβλερό καρφί στο μάτι τους.

Αν θες να σου εξηγήσω γιατί. Πολύ απλά. Αναφέροντας μόνο το εξής παράδοξο: Όλα τα εγχώρια ΜΜΕ του συστήματος λένε πως αν η Ελλάδα επιστρέψει σε εθνικό νόμισμα θα γίνει Αλβανία του Χότζα. Από την άλλη, όλα τα εκτός Ελλάδος ΜΜΕ λένε πως αν η Ελλάδα επιστρέψει σε εθνικό νόμισμα θα την μιμηθούν και άλλες χώρες (το γνωστό «ντόμινο»), οπότε η ευρωζώνη θα καταρρεύσει. Δηλαδή: Όλες οι χώρες θα λιγουρευτούν την «Αλβανία του Χότζα» και θα θέλουν να της μοιάσουν!

Βγάζεις νόημα;


Ασφαλώς και βγάζεις. Σε δουλεύουν ψιλό γαζί. Άλλωστε ζεις στον αιώνα της μαζικής εξαπάτησης. Το διαισθάνεσαι αυτό. Όμως δεν αρκεί. Ασχολήσου, ψάξε, μελέτησε, μάθε, σκέψου και τότε θα βεβαιωθείς πως δεν σε δουλεύουν μόνο. Σε έκαναν και συνεργό τους, μια και αφήνεις αναπάντητες τις κλήσεις που καταγγέλλουν το έγκλημα τους.

Σήκω και δώσε την απάντηση που τους αξίζει. Η Ελλάδα υπάρχει εδώ και 35 αιώνες. Δεν γεννήθηκε πριν από δώδεκα χρόνια, τότε που ο ολέθριος Σημίτης κουνούσε τα πρώτα ευρώ μπροστά από το ΑΤΜ, με τον Παπαδήμο δίπλα του να γελά για το πάρτι των τοκογλύφων που αρχίζει.

Τι θα χάσεις; Ήδη έχασες πολλά και θα χάσεις και τα υπόλοιπα. Ξεκίνα λοιπόν το δικό σου πάρτι.

Σύγκριση Γερμανών και Ελλήνων συνταξιούχων

Την  παρακάτω δήλωση έκανε σήμερα ο αναπληρωτής γραμματέας του κόμματος «ΔΡΑΧΜΗ» και υποψήφιος ευρωβουλευτής Δημήτρης Βάρος ο οποίος επισκέφθηκε σήμερα  μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων στα βόρεια προάστια:

«Η Κάτω Βουλή της Γερμανίας ψήφισε σήμερα ένα σχέδιο μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος της χώρας με βάση το οποίο, ορισμένοι εργαζόμενοι θα μπορούν από τον Ιούλιο να συνταξιοδοτηθούν με πλήρη σύνταξη στα 63 τους και όχι στα 65, όπως ίσχυε μέχρι σήμερα.

Να θυμίσω πως η μέση σύνταξη στη Γερμανία είναι 30.000 ευρώ το χρόνο. Οι Γερμανοί συνταξιούχοι παίρνουν επίσης επίδομα θέρμανσης και έχουν σχεδόν δωρεάν περίθαλψη.


Στην Ελλάδα η μέση ετήσια σύνταξη είναι 17.000 ευρώ και ο Έλληνας συνταξιούχος επιστρέφει στο κράτος τη μισή με μορφή έκτακτης εισφοράς, εισφοράς αλληλεγγύης και με τη συμμετοχή του στα φάρμακα που είναι μεγαλύτερη από την τιμή τους.


Αύριο, με βάση το εν εξελίξει σχέδιο δήμευσης των ακινήτων μας, οι Γερμανοί συνταξιούχοι θα έρθουν να εγκατασταθούν σε αυτά και να χαρούν τα γεράματά τους στον ήλιο της Ελλάδας. Τα δε 2.500 ευρώ που παίρνουν το μήνα να έχουν αποκτήσει μεγαλύτερη αξία στη χώρα των «τεμπέληδων» και του αποπληθωρισμού». 

Πηγή ΑΠΕ ΜΠΕ

Παρασκευή 23 Μαΐου 2014

Έκτακτη ανακοίνωση


Ήταν το 1999.
Τότε ο βασικός μισθός σου ήταν 170.000 δραχμές. Για ένα πακέτο τσιγάρα, μια τυρόπιτα και ένα καφέ, ήθελες 1.000 δραχμές τη μέρα, δηλαδή 30.000 δραχμές το μήνα, δηλαδή το 1/6 του μισθού σου!
Σήμερα ο βασικός μισθός είναι 480 ευρώ. Για τσιγάρα, καφέ και τυρόπιτα θέλεις 8 ευρώ τη μέρα, δηλαδή 240 ευρώ το μήνα, δηλαδή το μισό μισθό σου.

Θα αφήσεις τους άθλιους της «ΔΡΑΧΜΗΣ» να σε γυρίσουν σε εκείνα τα χρόνια της ξεφτίλας;

> ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ, ΛΑΟΣ, ΠΟΤΑΜΙ, ΝΑΖΙ και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις <

Πέμπτη 22 Μαΐου 2014

Και… συνταγματική τρόικα;


Ο ίδιος ο πρωθυπουργός πρόσθεσε έναν ακόμα σημαντικότατο λόγο ώστε στις 25 Μαΐου να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για να εκδιωχθεί η κυβέρνηση του το συντομότερο δυνατό. Είπε πως μετά το καλοκαίρι θα ξεκινήσει τη διαδικασία για την αναθεώρηση του συντάγματος.

Πέταξε και τρεις - τέσσερις προτάσεις του κόμματός του έτσι για να χαϊδέψει τα αυτιά, όπως: λιγότεροι βουλευτές και μικρότερες κυβερνήσεις. Επίσης κάτι κούφιους παλληκαρισμούς περί ενίσχυσης της διαφάνειας και της αντικειμενικότητάς των ΜΜΕ (sic!) και κάτι αοριστολογίες για διενέργεια δημοψηφισμάτων με… λαϊκή πρωτοβουλία!

Αλήθεια όμως… Όταν μια χώρα αποφασίζει να αλλάξει τον καταστατικό της χάρτη ενώ βρίσκεται κάτω από στυγνή κατοχή ξένων συμφερόντων (δανειστές, τρόικες, Γερμανοί κλπ) πόσο ηλίθιος πρέπει

Το πόσο συμβιβάζονται τρόικα και κοινωνικό κράτος το ζούμε τέσσερα χρόνια τώρα βλέποντας παιδεία, υγεία, πρόνοια και κοινωνική ασφάλιση να κονιορτοποιούνται. Και γίναμε όλοι οικονομολόγοι παρακολουθώντας τα λεγόμενα κάθε σχετικής διάνοιας του πλανήτη
-Πρώτον για να καταλάβουμε πως την πάθαμε παραδιδόμενοι στην ευρωζώνη και
-Δεύτερον για να διακρίνουμε που μας πάνε τώρα τα ξένα αφεντικά που βάλαμε στο κεφάλι μας.

Έτσι μάθαμε -ή βεβαιωθήκαμε, όσοι το είχαμε διαισθανθεί- ότι το παγκόσμιο κεφάλαιο έχει κηρύξει τον πόλεμο στο κοινωνικό κράτος. Το σύστημα, πνέοντας τα λοίσθια στο τελευταίο αυτό κεφάλαιο της βιομηχανικής εποχής που ζούμε, πετάει από πάνω του τις κοινωνικές υποχρεώσεις ως «περιττό έξοδο». Και δίνει την υγεία, την ασφάλιση, την πρόνοια και γενικά την κάθε υποχρέωσή του, βορά σε ιδιώτες. Πετυχαίνει έτσι μια προσωρινή, Πύρρειο νίκη πριν από τη βέβαιη συντριβή του που αναπόφευκτα έρχεται... 

Αυτό λοιπόν που ονειρεύεται η κυβέρνηση με την αναθεώρηση είναι να κάνει τις αρχές της ευρωζώνης και τις επιταγές των μνημονίων σύνταγμα του ελληνικού κράτους. Να καταργήσει τα όποια ηθικά εμπόδια δυσκολεύουν το θεάρεστο έργο της πλήρους κατάργησης του κοινωνικού κράτους, των εργασιακών σχέσεων και της δημόσιας παιδείας καθώς και του γενικού ξεπουλήματος του ορυκτού πλούτου, των ακτών, των δασών, των υδάτων, των υποδομών και όλων των άλλων πόρων που ανήκουν στον ελληνικό λαό.

Επιπλέον της δίνει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να φέρει και την ίδια τη δημοκρατία στα μέτρα της νέας παγκόσμιας τάξης πραγμάτων. Σήμερα, ας πούμε, δεν είναι και πολύ συνταγματικό να κυβερνάται η χώρα με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και με κατεπείγοντα νομοσχέδια 800 σελίδων και ενός άρθρου που πρέπει να ψηφιστούν χωρίς να αναγνωστούν. Όχι πως δεν γίνεται αλλά δημιουργεί τύψεις στη δικαιοσύνη…

Με μια (μικρότερη) Βουλή όμως, η οποία μπορεί να έχει… συμβουλευτικό χαρακτήρα, μπορεί να εφαρμόσει αυτό που αποδίδεται στον Φρειδερίκο της Πρωσίας: «Με το λαό μου έχουμε έρθει σε μια συμφωνία. Εκείνος θα λέει ό,τι θέλει κι εγώ θα κάνω ό,τι θέλω…»

Και με τι θα ασχολείται τότε μια (μικρότερη) κυβέρνηση χωρίς ίχνος δημόσιας περιουσίας για να διαχειρίζεται; Αυτό που κάνει και σήμερα, όχι όμως με 100% επιτυχία: Θα γδύνει με… ευρηματικούς φόρους και ξεδιάντροπα χαράτσια το λαό και θα δίνει τα λεφτά που μαζεύει στα αφεντικά της.

Το βασικό για ένα σύνταγμα -πριν απ’ όλα- είναι να τηρείται, ώστε η αξία του να μην πέφτει κάτω από την αξία του χαρτιού πάνω στο οποίο είναι τυπωμένο. Από κει και πέρα, ασφαλώς και πρέπει κατά καιρούς να εκσυγχρονίζεται. Αυτό όμως πρέπει να γίνεται μόνο σε περιόδους που η χώρα αισθάνεται ανεξάρτητη και ο λαός της κυρίαρχος. Στην κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα οποιαδήποτε επέμβαση στον καταστατικό μας χάρτη θα μοιάζει με εντολή αφεντικού στο κατοικίδιό του. 
να είναι κανείς για να πιστεύει πως το νέο σύνταγμα θα πάει λίγο πιο μπροστά τα θεμελιώδη δικαιώματα των Ελλήνων και θα κατοχυρώσει έτι περεταίρω τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, το κράτος δικαίου, τα οικονομικά συμφέροντα της πατρίδας μας;

Τετάρτη 21 Μαΐου 2014

Οι μαριονέτες του Βερολίνου και το χρέος των Ελλήνων

"Η Ελλάδα ως αποικία χρέους των Γερμανών δεν έχει χάσει μόνο την οικονομική της ανεξαρτησία αλλά κυβερνώμενη από μαριονέτες του Βερολίνου, έπαψε να αρθρώνει και το λόγο που της ανήκει μέσα στην Ενωμένη Ευρώπη των δήθεν εταίρων".

Τη δήλωση έκανε ο αναπληρωτής γραμματέας του συνασπισμού κομμάτων «ΔΡΑΧΜΗ» Δημήτρης Βάρος σε ραδιοφωνικό σταθμό της Βορείου Ελλάδος σε ερώτηση που είχε να κάνει με τις ανησυχίες παραγόντων του τουρισμού για τις παρατηρούμενες μαζικές ακυρώσεις Ρώσων που προγραμμάτιζαν τις διακοπές τους στην Ελλάδα,  λόγω των κυρώσεων της ΕΕ για το θέμα της Ουκρανίας, που έχει δυσκολέψει την έκδοση βίζας.

«Το γεγονός ότι η Ελλάδα αδυνατεί να υπερασπιστεί ακόμα και τη βαριά της βιομηχανία, δήλωσε ο υποψήφιος ευρωβουλευτής, δείχνει το ποια είναι η μοίρα μας μέσα στο ευρώ. Το γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι παίρνουν μια απόφαση που εμφανώς τσακίζει την Ελλάδα και όχι μια άλλη απόφαση που θα έπληττε παραδείγματος χάριν την γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία, δείχνει το πόση αλληλεγγύη υπάρχει μέσα σε αυτή την ένωση».   

Τόνισε πως «αν δεν επιστρέψουμε στο εθνικό μας νόμισμα, με πρόγραμμα, με σύνεση, με πατριωτισμό και έχοντας διδαχθεί από τα λάθη του παρελθόντος, τα πράγματα θα γίνονται χειρότερα κάθε μέρα που περνάει. Η Ελλάδα οδεύει σε διάλυση κι ας κοκορεύεται η κυβέρνηση ότι βλέπει φως στο τούνελ. Το τραίνο που έρχεται βλέπει….»

Την Κυριακή -κατέληξε- οι Έλληνες πρέπει να απαιτήσουν αποδέσμευση από το ευρώ. Να ψηφίσουν ΔΡΑΧΜΗ. Έτσι, ξεκάθαρα.  Με ροζ απόψεις του «ναι μεν αλλά», με φασιστικές επιλογές και με ψήφους πεταμένες στα Ποτάμια του χαβαλέ, τη Δευτέρα οι δήμιοι θα πανηγυρίζουν και την Τρίτη θα σας πουν για τα νέα μέτρα, τα προαπαιτούμενα της νέας δόσης τους».


Δημοσιεύθηκε στο ksipniste.gr 21/5/2014

Οι αλεπούδες και ο σκαντζόχοιρος…

Ιδιαίτερα εύστοχη και πολύ… αιγαιοπελαγίτικη η τοποθέτηση που έκανε ο Χιώτης δημοσιογράφος Δημήτρης Βάρος, αναπληρωτής γραμματέας του κόμματος «ΔΡΑΧΜΉ» και υποψήφιος ευρωβουλευτής, στη διακαναλική συνέντευξη Τύπου που μεταδόθηκε την Τρίτη.

Αναφέρθηκε στο στίχο του αρχαίου ποιητή Αρχίλοχου από την Πάρο: «Η αλεπού ξέρει πολλά, ο σκαντζόχοιρος ένα, μεγάλο». Και εξήγησε πως το πολιτικό σκηνικό είναι σήμερα γεμάτο αλεπούδες. Πονηρές αλεπούδες που δήθεν ξέρουν πολλά και λένε πολλά περισσότερα. Πως το ευρώ θα μας απογειώσει, θα φέρει φοβερή ανάπτυξη, ίσως μας κάνει και …υπερδύναμη μια μέρα. Πως τα μνημόνια είναι κάτι παροδικό. Μια-δυό θυσίες ακόμα, λένε, λίγοι παραπάνω άνεργοι, μερικά λουκέτα, λίγες αυτοκτονίες ακόμα και θα δούμε το θεό όπως τον είδε ο Άγιος Στέφανος...
»Κάποιες πιο πονηρές αλεπούδες -συνέχισε- μιλάνε για ευρώ χωρίς μνημόνια. Σαν να λέμε ότι υπάρχουν ελιές χωρίς κουκούτσια… Στα μέρη μου τουλάχιστον δεν έχουμε τέτοιες.

»Εμείς, αντίθετα, η «ΔΡΑΧΜΉ», είμαστε ο σκαντζόχοιρος. Ένα ξέρουμε και ένα λέμε. Ένα αλλά σπουδαίο: δραχμή! Είναι η μόνη διέξοδος από αυτή τη τραγωδία. Όλα τα άλλα, κατέληξε, είναι λόγια της αλεπούς στον κόρακα για να τον ξεγελάσει και να αρπάξει το φαγητό του…»

Δημοσιεύθηκε στο ChiosNews.com 21/5/2014

Παρασκευή 16 Μαΐου 2014

Ευρωζώνη - Terminator


Το πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα έχει ξεπεράσει κατά πολύ τα όρια της αθλιότητας. Και όσο πλησιάζουν οι ευρωεκλογές-δημοψήφισμα,  κατά τις οποίες όπως όλοι διαισθάνονται ο λαός θα γεμίσει τις κάλπες με την οργή του, η οσμή αποσύνθεσης γίνεται όλο και πιο έντονη.

-Ο πρωθυπουργός συμπεριφέρεται ως εξωγήινος. Τα κέρματα που πέφτουν από τα τσουβάλια των κλοπιμαίων τα μοιράζει στα θύματα της μαζικής ληστείας και επιζητεί χειροκρότημα. Περιοδεύει στην Ελλάδα(;) και διαπιστώνει κοσμογονία έργων! Με την ύφεση να σπάει παγκόσμια ρεκόρ, τις επιχειρήσεις να κλείνουν η μία μετά την άλλη, κάποιες άλλες να φεύγουν στο εξωτερικό και κανείς επενδυτής να μην σκάει μύτη, παρά το γεγονός ότι κινεζοποίησε τους μισθούς «για να γίνουμε ανταγωνιστικοί», τάζει θέσεις εργασίας σε 5-6 χρόνια (για όποιον ζήσει μέχρι τότε…)

-Ο αντιπρόεδρος σε μόνιμη κατάσταση υστερίας παραιτεί την κυβέρνηση, την ξε-παραιτεί, παραιτείται ο ίδιος, παραιτεί τον πρόεδρο της δημοκρατίας, σκοτώνει πραξικοπήματα και μέσα στο πανικό του  αποκαλύπτει πως τον Παπαδήμο «τον επέβαλαν ως πρωθυπουργό τα  μέσα ενημέρωσης και επιχειρηματικοί κύκλοι!» Α, μπα; Συνέβη κάτι τόσο φοβερό σε αυτή τη χώρα; Κι εσύ που ήσουν τότε;

-Τα ίδια προφανώς μέσα ενημέρωσης και οι ίδιοι επιχειρηματικοί κύκλοι σκέφτηκαν πως μάλλον κάηκε ο Βαγγέλης και έφτιαξαν ένα ποτάμι για να τον σβήσουν.

- Στο μεταξύ τα «επιστημονικά» γκάλοπ δίνουν και παίρνουν.  «Ασήμωσε να σε πω»: Η κορυφή από ροζ γίνεται μπλε και τούμπλαλιν ανά ώρα και διάθεση. Το ποτάμι τη μια ξεχειλίζει την άλλη το ψάχνουμε με γεώτρηση. Η «αδιευκρίνιστη ψήφος» πιάνει διψήφιο νούμερο και το «άλλο κόμμα» με 7% βγάζει δυο ευρωβουλευτές...

Αυτή η δυσοσμία δεν πρέπει να μας εκπλήσσει. Το ύπουλο, σαδιστικό, γερμανικής έμπνευσης κατασκεύασμα που λέγεται ευρωζώνη δεν καταστρέφει μόνο ανθρώπινες ζωές. Καταστρέφει και πολιτικούς και κόμματα. Και ίσως αυτό δεν μοιάζει κακό, τέτοιοι που είναι. Όμως, σαν ανεξέλεγκτος μετροπόντικας προχωρά και διαλύει στο διάβα του ανθρώπινα δικαιώματα, γραπτούς και άγραφους νόμους, ηθικές αξίες, θεσμούς, συντάγματα… Επιπλέον ροκανίζει και τα θεμέλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ήδη μοιάζει ετοιμόρροπη.

Εν μέσω βιβλικής καταστροφής ο Αλέξης επιμένει πως όπου να’ ναι θα δούμε αγγέλους στην κόλαση. Πως κάνοντας υπομονή  μέσα σε αυτή την εκκωφαντική και κακόφωνη συναυλία γερμανικού χέβι μέταλ, κάποια στιγμή θα ακούσουμε Βιβάλντι…

Όμορφος πρέπει να είναι ένας περίπατος πάνω σε άσπρα συννεφάκια Αλέξη, αλλά μην παίρνεις κι άλλους στο λαιμό σου.


Τετάρτη 14 Μαΐου 2014

Γιατί είμαστε τόσο ανεκτικοί;


Η Ελλάδα μπήκε στον πέμπτο χρόνο της μνημονιακής υποτέλειας, έχοντας ήδη αποκτήσει χαρακτηριστικά ισοπεδωμένης από πόλεμο χώρας, όπου κανένα Σύνταγμα και κανείς νόμος δεν ισχύει. Μοιάζει να κυβερνάται από συμμορίες που λεηλατούν ασύστολα ένα φοβισμένο λαό.

Όλοι οι Ευρωπαίοι συμφωνούν πως αν αντίστοιχα μέτρα παίρνονταν στις χώρες τους, θα είχαν απέναντί τους μια εξαιρετικά δύσκολα αντιμετωπίσιμη λαϊκή εξέγερση. Τι συμβαίνει και ο ελληνικός λαός δείχνει τόσο ανεκτικός;

Δύο πράγματα κατά τη γνώμη μου: η ανεπαρκής παιδεία και η έλλειψη αληθινών πολιτικών. Και για τα δύο έχει φροντίσει το ίδιο το σύστημα ώστε να εξασφαλίσει την επιβίωσή του, αδιαφορώντας για το αν η πατρίδα αποκτά έτσι ημερομηνία λήξης.

ΠΑΙΔΕΙΑ: Από τον Εμφύλιο και μετά οι νικητές φρόντισαν να θέσουν ουσιαστικά εκτός νόμου την ελεύθερη πρόσβαση στη γνώση, με σχολεία-κέντρα προπαγάνδας που γεμίζουν τα κεφάλια με σκουπίδια και ανοησίες. Η χούντα πήρε αυστηρότερα μέτρα επιβάλλοντας λογοκρισία, εξορίες και βασανιστήρια και η μεταπολίτευση εφάρμοσε ένα πιο «επιστημονικό» σχέδιο: Όποιον δεν μπορείς να πάρεις με το μέρος σου, κάνε τον ουδέτερο.
Ο ελληνικός κινηματογράφος διαλύθηκε, το ποιοτικό ελληνικό τραγούδι συκοφαντήθηκε, η πολιτικοποίηση της νεολαίας γελοιοποιήθηκε, ο κάθε διαφωνών επικηρύχτηκε ως τρομοκράτης και οι ελεγχόμενοι μηχανισμοί των ΜΜΕ έστρεψαν τους προβολείς στις «πνευματικές» τροφές που αποβάλλονται χωρίς χώνεψη: στο λάιφσταϊλ.
Ωσπου έγινε «ιν» και «μαστ» το να μην ασχολείσαι με την πολιτική. Να είσαι «ιδιώτης», όπως έλεγαν τους μη ασχολούμενους με τα κοινά οι αρχαίοι Έλληνες. Και «ιδιώτης» σήμαινε γι' αυτούς ηλίθιος, έννοια που δίνουν και σήμερα πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες στη λέξη idiot, που δανείστηκαν από εμάς.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ: Οταν ένα σύστημα χρειάζεται πολιτικούς-μαριονέτες στα σκουπίδια θα τους βρει και θα τους πλαισιώσει με... γλάστρες. Έτσι με αργό αλλά σταθερό τρόπο πατριώτες και ευφυείς Έλληνες αποβλήθηκαν από το πολιτικό σκηνικό και αντικαταστάθηκαν από εθισμένους στη λαμογιά, τηλεπερσόνες, μαϊντανούς των καναλιών, κοστούμια Αρμάνι, ωραίες γραβάτες, προβεβλημένους αθλητές και «γυάλινους» δημοσιογράφους. Δημιουργήθηκε ένα σινάφι το οποίο εξελίσσεται διαρκώς προς το χειρότερο, γιατί πια κανείς σοβαρός Έλληνας δεν ήθελε μέχρι τώρα να μπλέξει μαζί του.

Μόνο το ποιοι διετέλεσαν πρωθυπουργοί την τελευταία εικοσαετία να βάλει κάτω κανείς, φτάνει...

Με ένα σύστημα λοιπόν εκπαίδευσης και εκπολιτισμού που επί δεκαετίες παρήγαγε γενεές ηλιθίων και που ανέδειξε ως πολιτικό προσωπικό τους χειρότερους εξ αυτών, λογικά φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Να μας κάνουν κουμάντο υπαλληλίσκοι των πολυεθνικών, επιβάλλοντας μέτρα που προετοιμάζουν το έδαφος ώστε να μας κλέψουν αυτή την τόσο ποθητή γι' αυτούς χώρα εξοντώνοντας, ξεσπιτώνοντας κι εξορίζοντάς μας.

Με την «ηγεσία» της χώρας να τους βοηθά, με μια αντιπολίτευση που -αν δεν είναι στο κόλπο- δεν βρίσκει ή δεν τολμά λύσεις και με ένα λαό στην πλειοψηφία του μπερδεμένο, φοβισμένο, θύμα της άθλιας προπαγάνδας των διαπλεκόμενων ΜΜΕ, τι μέλλει γενέσθαι;

Ή να το κλείσουμε το μαγαζί αποδεχόμενοι την ήττα μας ή να ξεκινήσουμε μια νέα παλιγγενεσία!
Έχουμε καθήκον απέναντι στην ιστορία και το μέλλον αυτής της χώρας να επιλέξουμε το δεύτερο. Και μπροστά στο βέβαιο αφανισμό της πατρίδας μας, να παραμερίσουμε φόβους και διαφορές και να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας.

Αυτά τα 4 μνημονιακά χρόνια μάς δίδαξαν πολλά, διέλυσαν ψευδαισθήσεις, αποκάλυψαν πολλές αλήθειες και πολλά ψέματα. Η 25η Μαΐου ας είναι η αρχή ενός ανένδοτου αγώνα για μια Ελλάδα έτσι όπως αξίζει στην ιστορία και στον πολιτισμό της.

* Δημοσιεύθηκε στην «Ελευθεροτυπία» 13/5/14

Τρίτη 13 Μαΐου 2014

Ελλήνων προμαχούντες…

Όταν οι Πέρσες πάτησαν την παραλία του Μαραθώνα, οι προγονοί μας έδωσαν έναν επικό αγώνα τέτοιας ακτινοβολίας που είναι εξαιρετικά σπάνιο να βρεις σήμερα -2504 χρόνια από τότε- έναν άνθρωπο από τα 6 δισ. που κατοικούν στον πλανήτη, ο οποίος να μην ξέρει τη λέξη «Μαραθών». Οι περισσότεροι δε γνωρίζουν και τη σημασία της. Όχι μόνο το άθλημα.

Παρ’ όλα αυτά στην Ελλάδα βρίσκουμε αμέσως-αμέσως τέσσερις ιδιαίτερα γνωστούς 
που δεν έχουν ιδέα γι’ αυτό ή που δεν τους λέει απολύτως τίποτα: Αντώνης Σαμαράς και Βαγγέλης Βενιζέλος, πρόεδρος και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης αντίστοιχα, Γιάννης Στουρνάρας, υπουργός Οικονομικών, Όλγα Κεφαλογιάννη, υπουργός Τουρισμού.

Όλοι μαζί φέρνουν νόμο (και αυτό ως προαπαιτούμενο άραγε για κάποια δόση;) για να εκχωρήσουν αμαχητί τον Μαραθώνα σε ιδιωτικά συμφέροντα. Κι όχι μόνο τον Μαραθώνα, αλλά και τις Θερμοπύλες και κάθε παραλία του ελληνικού κράτους, στερώντας από έναν κατ’ εξοχήν θαλασσινό λαό το δικαίωμα πρόσβασης στη θάλασσα.

Ένας ακόμα λόγος να σαρώσουμε τους Εφιάλτες στις 25 Μαΐου. Αυτή τη φορά δεν χρειάζεται να φωνάξουμε πάλι το φοβερό Εχετλαίο να τους θερίσει με το άροτρο του ή εκείνο το σκυλί του ανώνυμου οπλίτη που δοξάστηκε στα ιερά χώματα κυνηγώντας τους βαρβάρους. Τους αρκεί να δουν να βγαίνει από την κάλπη η ΔΡΑΧΜΗ. Το πρώτο και πιο ένδοξο νόμισμα της Ευρώπης είναι γι αυτούς ότι είναι για τον διάβολο το λιβάνι ή για τον βρικόλακα ο σταυρός…


Κυριακή 11 Μαΐου 2014

Επί ασπαλάθων (Νο 2)

Αν στις ευρωεκλογές δεν ψηφίσουμε Βενιζέλο:

-Θα ξεραθεί η Ελιά.
-Θα διαλυθεί το ΠΑΣΟΚ.
-Θα πέσει η κυβέρνηση.
-Θα χάσουμε τις δόσεις μας και θα πάθουμε σύνδρομο στέρησης.
-Θα γίνουμε Ουκρανία.
-Θα κλείσουν Star, Σκάι, Alpha, Mega και Ant1.
-Θα έχουμε 8 ρίχτερ από την Αταλάντη.
-Θα εκραγεί το ηφαίστειο της Σαντορίνης.
-Θα ανοίξουν ταυτόχρονα και οι 7 σφραγίδες της Αποκάλυψης.
-Θα εξαφανιστεί το ανθρώπινο είδος όπως οι δεινόσαυροι.
-Θα επαναληφθεί το μπιγκ-μπανγκ από την ανάποδη και θα ξαναγίνει χάος.

Κι όλα αυτά επειδή ο πελώριος πολιτικός -που έχει δανειστεί το όνομα του Βενιζέλου- δεν μπορεί να φανταστεί πως είναι δυνατόν να υπάρχει κανείς εδώ τριγύρω ικανός να διαχειριστεί την ελευθερία, οπότε τι θα απογίνει το σύμπαν χωρίς αυτόν που αποδεδειγμένα μπορεί να διαχειριστεί τη σκλαβιά;…

Αν ζούσε ο Σεφέρης και εμπνέονταν από τον άνθρωπο που εφηύρε το χαράτσι της ΔΕΗ, το αγγλικό δίκαιο, το PSI κλπ, αυτό θα ξανάγραφε:

«- Τι μπορεί να μου θύμισε τον Αρδιαίο εκείνον;
Μια λέξη στον Πλάτωνα θαρρώ, χαμένη στου μυαλού τ' αυλάκια·
τ' όνομα του κίτρινου θάμνου
δεν άλλαξε από εκείνους τους καιρούς.
Το βράδυ βρήκα την περικοπή:
"Τον έδεσαν χειροπόδαρα" μας λέει
"τον έριξαν χάμω και τον έγδαραν
τον έσυραν παράμερα τον καταξέσκισαν
απάνω στους αγκαθερούς ασπάλαθους
και πήγαν και τον πέταξαν στον Τάρταρο, κουρέλι".

Έτσι στον κάτω κόσμο πλέρωνε τα κρίματά του

ο Παμφύλιος Αρδιαίος ο πανάθλιος Τύραννος».


Οι θλιβεροί μετανάστες ως όπλο μαζικής καταστροφής


Το Αιγαίο είναι η πιο όμορφη θάλασσα στον πλανήτη. Αυτό το λες χωρίς να κινδυνεύεις να σε… βρίσουν ως εθνικιστή. Απλούστατα γιατί το διαπιστώνει και το παραδέχεται οποιοσδήποτε κάτοικος οποιασδήποτε χώρας το επισκεφτεί. Και το Αιγαίο σήμερα έχει γίνει πρωτοσέλιδο φρίκης σε όλο τον κόσμο.

Η Χίος, η Σάμος, η Μυτιλήνη… Τα νησιά που με γέννησαν και με μεγάλωσαν, τα κοσμήματα του αρχιπελάγους, έγιναν συνώνυμα με την τραγωδία. Κάθε τόσο τα γαλανά νερά που τα κυκλώνουν γίνονται ο υγρός τάφος για δύστυχους ανθρώπους–θύματα: πρώτα απ’ όλα της νέας τάξης πραγμάτων στον πλανήτη και των συστημάτων που την εξυπηρετούν, όπως η ευρωζώνη, και μετά του κάθε δουλεμπόρου και του κάθε απατεώνα πωλητή ονείρων.

Μετά θάνατον δε τους παραλαμβάνουν και κάποιοι ανεγκέφαλοι πολιτικοί προσφέροντας τους ένα άθλιο μνημόσυνο. Και καλά τα φασιστόμουτρα που γέννησε και  θρέφει η σατανική ευρωζώνη, οι άλλοι που δηλώνουν «αριστεροί»;

Έρχονται ως ελεήμονες και φιλάνθρωποι να απαιτήσουν γι αυτούς στέγη, τροφή και προστασία, σαν καλοί χριστιανοί που είναι, αριστεροχριστιανοί δηλαδή… (Μην σας κάνει εντύπωση ο όρος, στην Ελλάδα ζούμε). Και όπως κάθε καλός πιστός βλέπουν και επιζητούν τη θεραπεία του αποτελέσματος αντί να αναζητούν και να χτυπούν τις αιτίες που το δημιουργούν. Έτσι, το ποιοί και γιατί εξαθλίωσαν αυτούς τους ανθρώπους και την πατρίδα τους, που κατέστη αφιλόξενη, δεν το συζητάμε…

Η «Ευρώπη-φρούριο» τους δολοφονεί, λένε επίσης. Ποιο φρούριο; Αν οι 28 χώρες ήθελαν φρούριο τα σύνορα, θα έστελναν τα πολεμικά τους και δεν θα πέρναγε ούτε κουνούπι τούρκικο. Ή θα έκαναν κάτι πιο οικονομικό: Όπως το να υποχρεώσουν την Τουρκία να παίρνει πίσω όσους μας στέλνει ή να απαγορεύσουν την εξαγωγή συναλλάγματος από τους μετανάστες που δεν εργάζονται νόμιμα σε ευρωπαϊκή χώρα.

Σωστό και επιβεβλημένο είναι να νοιάζεσαι για τον συνάνθρωπό σου αλλά όπως συμβαίνει σε μια θεομηνία, πρώτα θα σώσεις την οικογένειά σου και μετά τους γείτονες. Σε μια Ελλάδα με 2 εκ. ανέργους, άλλους τόσους υποαπασχολούμενους και απλήρωτους, με το μισό λαό κάτω από το όριο της φτώχειας και με τους νέους μας να φεύγουν από την άλλη πόρτα, η διαρκής εισροή πεινασμένων και ως εκ τούτου πρόθυμων να δουλέψουν για ένα κομμάτι ψωμί δεν σας ανησυχεί και δεν σας βάζει σε σκέψεις για το τι επιδιώκουν κάποιοι με αυτό;

Ίσως οι παρακάτω επισημάνσεις ενός σπουδαίου φιλόσοφου σας βοηθήσουν. Λέγεται Καρλ Μαρξ και κανονικά όλοι οι αριστεροί τον γνωρίζουν:
• Σκοπός της αθρόας εισαγωγής ξένων εργατών είναι η διατήρηση της δουλείας και η ακύρωση όλων των διεκδικήσεων των ντόπιων εργατών για μισθούς και συνθήκες εργασίας. Είναι το πιο αποτελεσματικό όπλο του κεφαλαίου. Με αυτούς ρίχνουν σιγά-σιγά το μεροκάματο στο δικό τους επίπεδο.
• Η μετανάστευση διαιρεί την εργατική τάξη της χώρας υποδοχής σε τόσα εχθρικά στρατόπεδα όσες και οι εθνοφυλετικές ομάδες, διότι η κάθε μία καταλαβαίνει μόνο τον εαυτό της. Έτσι αναστέλλεται η ενότητα και η εργατική επανάσταση, διαιωνίζεται η καπιταλιστική κυριαρχία, ενθαρρύνεται ο ρατσισμός και η μεταξύ τους βία.
• Η λαθρομετανάστευση χρησιμοποιείται ως απεργοσπαστικός μηχανισμός ενώ με τον εργατικό υπερπληθυσμό που δημιουργεί πλεόνασμα ρίχνει το επίπεδο ζωής όλων στη κατάσταση του δουλοπάροικου.
• Οι μεταναστευτικοί νόμοι είναι τα μανιφέστα των εργοστασιαρχών.

Ποια είναι λοιπόν η σωστή κίνηση σήμερα για τη χώρα μας; Να πάρουμε τα πολυβόλα και να τους σκοτώσουμε όπως θέλει η ακροδεξιά; Να συνεχίσουμε την υποκρισία των μνημονιακών που συνοψίζεται στο γνωστό «βάρε με κι εγώ να κλαίω και να κάνω πως δεν θέλω»; Ή να ακολουθήσουμε την ακραία συστημική, ή έστω ανόητη άποψη του ΣΥΡΙΖΑ -και όχι μόνο- «ανοίχτε διάπλατα τα σύνορα, όλοι οι καλοί χωράμε»;  

Όχι. Πρώτα θα φροντίσουμε να σταθεί στα πόδια της η πατρίδα μας, καταγγέλλοντας ταυτόχρονα τους μηχανισμούς που εξαθλιώνουν χώρες και λαούς και μετά θα σταθούμε πλάι σε αυτούς τους δύστυχους. Και όχι με ελεημοσύνη. «Αν δώσεις ένα ψάρι στο φτωχό θα χορτάσει για μια μέρα. Αν τον μάθεις να ψαρεύει θα είναι χορτάτος σε όλη του τη ζωή» λέει μια σοφή κινέζικη παροιμία.

Δημοσιεύθηκε στην «Αλήθεια» της Χίου στις 10 / 5 / 2014 

Δημήτρης Βάρος: Οι ευρωεκλογές είναι δημοψήφισμα

«Η πατρίδα μας καλεί γιατί κινδυνεύει. Είναι ώρα να επιστρατευτούμε όλοι κι ο καθένας με τον τρόπο του να ρίξει λίγο φως στο σκοτάδι της συστηματικής εξαπάτησης του κόσμου».

Αυτή την απάντηση έδωσε ο γνωστός Χιώτης δημοσιογράφος Δημήτρης Βάρος, επί δεκαετίες διευθυντής πανελλαδικών εφημερίδων, στο ερώτημα  ραδιοφωνικού σταθμού του Αιγαίου «τι επιζητεί ένας ποιητής που επί 40 χρόνια πολεμά το σύστημα με έργα όπως η “Ανδρομέδα”, η “Θηρασία”, η “Φρύνη”, ο “Ηλεκτρικός Θησέας”, να συμμετέχει τώρα σε εκλογές;»

Αναπληρωτής γραμματέας του κόμματος «ΔΡΑΧΜΉ» και υποψήφιος ευρωβουλευτής σήμερα ο Δημήτρης Βάρος, δήλωσε μεταξύ άλλων στον σταθμό:

«Στα χέρια ξένων και ύποπτων καπεταναίων, το καράβι μας που λέγεται «Ελλάδα» οδηγείται  κατευθείαν στα βράχια, εν μέσω επιδεινούμενης θύελλας.

Δεν είναι ώρα να τσακωνόμαστε για τι χρώμα θα βάψουμε το σκαρί ή το πως θα διαρρυθμίσουμε το εσωτερικό του. Χρέος μας άμεσο και επιτακτικό είναι να πάρουμε τώρα το πηδάλιο στα χέρια μας, πριν είναι αργά. Μετά θα τα βρούμε όλα, αρκεί να έχουμε καράβι… 

Στη «ΔΡΑΧΜΉ» είμαστε αριστεροί, δεξιοί, κεντρώοι που μας ενώνουν η αγάπη για την πατρίδα και η πεποίθηση πως στα εξοντωτικά μνημόνια που επιβάλλει το ευρώ, βέβαιο τέλος μπορούμε να βάλουμε μόνο με τη μετάβαση στο εθνικό μας νόμισμα.

Σε αυτές τις ευρωεκλογές πρέπει να δώσουμε χαρακτήρα δημοψηφίσματος:

Όχι στο ευρώ που είναι εργαλείο εξόντωσης στα χέρια πολυεθνικών, του παγκόσμιου τοκογλυφικού κεφαλαίου και είκοσι οικογενειών που διαφεντεύουν την Ελλάδα.

Ναι στη ΔΡΑΧΜΉ για να ενθαρρύνουμε έτσι και τις δυνάμεις που επιζητούν εθνικό νόμισμα, εθνική κυριαρχία, εθνική αξιοπρέπεια και κοινωνικό κράτος, ώστε ενωμένοι από την επομένη να ξεκινήσουμε ένα νέο απελευθερωτικό αγώνα».

Σάββατο 10 Μαΐου 2014

Η «τελική λύση» Προβόπουλου

Πιστός στις εντολές των ξένων υποβολέων του ο διοικητής της Τράπεζας της… Ελλάδος(!) Γ. Προβόπουλος ζητά από τις τράπεζες να προχωρήσουν στη «τελική λύση» με τις αμετανόητες ελληνικές επιχειρήσεις που εξακολουθούν να επιβιώνουν, παρά τα εξοντωτικά μέτρα των μνημονίων μέσα σε αυτή την πρώτη τετραετία της δεύτερης γερμανικής κατοχής της χώρας.


Μιλώντας στους Financial Times και με κυνισμό αντάξιο διοικητή στρατοπέδου εξόντωσης, έδωσε το σύνθημα στις ελληνικές τράπεζες να αφήσουν τις αδύναμες οικονομικά επιχειρήσεις να καταρρεύσουν, ελευθερώνοντας το πεδίο για τα ξένα ολιγοπώλια ή έστω (οποία μεγαλοψυχία) να αναγκαστούν να συγχωνευτούν μαζί τους.

Άξιος ο μισθός του, θα πουν οι ηγεμόνες της διαρκώς σφιγγόμενης ευρώ-ζώνης. Μόνο που τον μισθό του τον πληρώνουν οι Έλληνες φορολογούμενοι, όπως και στην πρώτη γερμανική κατοχή πλήρωναν τα έξοδα των στρατευμάτων κατοχής.

Δευτέρα 5 Μαΐου 2014

Τρία σενάρια για το αύριο

Η Ελλάδα θα επιστρέψει στη δραχμή ούτως ή άλλως. Με χρέος που πλησιάζει τα 400 δισ. και θα τα ξεπεράσει, με ύφεση που λειτουργεί πια σαν διαστημική μαύρη τρύπα με την Ελλάδα παγιδευμένη στη βαρύτητά της και με ένα ΑΕΠ που καταγράφει απώλειες κάθε χρόνο, σωτηρία εντός του ευρώ δεν υπάρχει. Όσο και να φορολογήσεις τους πολίτες κύριε Χάροντα υπουργέ των Οικονομικών, φτάνει κάποτε η στιγμή του «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος»...

Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι το πότε θα επιστρέψουμε σε εθνικό νόμισμα αλλά το πώς θα γίνει αυτό. Τα σενάρια είναι τρία:

ΣΕΝΑΡΙΟ ΠΡΩΤΟ:
Είτε γιατί καταρρέει η ευρωζώνη, είτε γιατί μας εκτοπίζουν από αυτή, επειδή η διεθνής συμμορία που λεηλατεί χώρες με όπλο το ευρώ έχει τελειώσει τη «δουλειά» της, η Ελλάδα επιστρέφει στη δραχμή. Κάτω όμως από τον έλεγχο των πιστωτών της που την έχουν δεμένη χειροπόδαρα με ευρωπαϊκές συνθήκες και αγγλικό δίκαιο, τα οποία μια εγχώρια κυβέρνηση υποτελών τα αποδέχεται ακόμη.
Πρόκειται για το πλέον απεχθές σενάριο δεδομένου ότι οι επικυρίαρχοι της οικονομίας μας θα το φέρουν στα μέτρα που ωφελούν τις χώρες τους και τις πολυεθνικές τους. Η κατευθυνόμενη υποτίμηση της δραχμής θα έχει σαν στόχο να θιγούν κι άλλο οι μισθοί, οι συντάξεις και ό,τι απέμεινε από το κοινωνικό κράτος. Το συνάλλαγμα από τον αυξημένο τουρισμό και τις αυξημένες εξαγωγές θα το εισπράττουν οι ίδιοι «για την αποπληρωμή του χρέους» και θα μας δουλεύουν κι από πάνω: «Δραχμή δεν θέλατε; Καλά να πάθετε!»

ΣΕΝΑΡΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ: Το σύστημα του παλαιοκομματισμού, μαζί με τις νέες, βελτιωμένες εκδοχές του, τους ροζ ευρώ-λιγούρηδες, τις ελιές, τα ποτάμια, τους «τσαντισμένους» πασόκους και νεοδημοκράτες που ανεξαρτητοποιήθηκαν, κάνει την ηρωική έξοδο από το ευρώ των μνημονίων ως ύστατη κίνηση για να σωθούν τα τομάρια τους.
Το μόνο όμως που ξέρουν να κάνουν είναι να μασουλάνε μίζες, να ταΐζουν τη διαπλοκή, να φουσκώνουν τους λογαριασμούς τους στην Ελβετία, να διορίζουν ημέτερους εξαγοράζοντας ψήφους, να καταστρέφουν το κράτος χρησιμοποιώντας την παροιμιώδη ανικανότητά τους να κάνουν κάτι στοιχειωδώς σωστό…
Έτσι γινόμαστε πράγματι αυτό που ως μπαμπούλα επισείουν σήμερα οι προσκυνημένοι πολιτικοί και τα κανάλια της διαπλοκής: «Αλβανία του Χότζα»…

ΣΕΝΑΡΙΟ ΤΡΙΤΟ: Αυτή η φορομπηχτική τετραετία υποτέλειας, εθνικής ξευτίλας, διάλυσης της οικονομίας και του κοινωνικού κράτους, ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, φτωχοποίησης του λαού και φυγής των νέων στο εξωτερικό, λειτουργεί σαν χαστούκι αφύπνισης για όλους μας.
Ο λαός ψάχνεται, ενημερώνεται, αποφασίζει, τολμά. Παίρνει την κατάσταση στα χέρια του, θέτει στόχο για ένα ανεξάρτητο και υπερήφανο κράτος που λειτουργεί για την ευημερία των κατοίκων του και όχι σαν δομή καταπίεσης τους. Ορκίζεται να το πετύχει με κάθε τρόπο, αντιπαλεύοντας ό,τι στέκεται εμπόδιο.
Απαραίτητο εργαλείο γι αυτό είναι το εθνικό νόμισμα. Αν αυτοί που θα ορίσει να το χειριστούν έχουν ως γνώμονα τα παραπάνω, η Ελλάδα όχι μόνο θα βγει ταχύτατα από την κρίση αλλά θα μπορέσει εκμεταλλευόμενη το κλίμα, τη γεωγραφική της θέση, τον πολιτισμό και την ιστορία της να ξαναγίνει αυτό που ήταν κάποτε: Το διαμάντι της Μεσογείου και όχι μόνο…

 Ακούγεται σαν όνειρο αλλά ακατόρθωτο δεν είναι. «Θέλει αρετήν και τόλμην». Αν δεν την έχουμε ας αποδεχτούμε το «τίτλο» του ραγιά κατεβάζοντας τα κάδρα του Λεωνίδα, του Θεμιστοκλή, του Παλαιολόγου, του Καραϊσκάκη, του Βελουχιώτη, του Λαμπράκη…

(Δημοσιεύθηκε στην «Αλήθεια»  της Χίου. 5/5/14) 

Σάββατο 3 Μαΐου 2014

Ύμνος στην ελευθερία

Για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά η Ελλάδα κατρακυλάει στον παγκόσμιο πίνακα ελευθερίας του Τύπου. Το 2013 έπεσε άλλες 7 θέσεις σε σχέση με το 2012, (από την 85η θέση στην 92η) στον πίνακα που καταρτίζει κάθε χρόνο το διεθνές ινστιτούτο Freedom House και τον ανακοινώνει κάθε 3 Μαΐου, Παγκόσμια Ημέρα Ελευθερίας του Τύπου.
Είμαστε δηλαδή 50 θέσεις κάτω από τη Βανουάτου, όπου οι δημοσιογράφοι εκεί έχουν τη μισή ελευθερία από αυτή που απολαμβάνουν οι συνάδελφοί τους στην Ολλανδία ή στη Σουηδία. Επίσης είμαστε περισσότερες από 35-40 θέσεις κάτω από την Γκάνα, την Τόνγκα, την Παπούα Νέα Γουϊνέα, το Τουβαλού κι ένα σωρό άλλες χώρες που δεν έχουν την ευτυχία να απολαμβάνουν τα θεμελιώδη δικαιώματα και τις ελευθερίες που μας προσφέρουν απλόχερα η ευρωζώνη και η ΕΕ.

Την επόμενη φορά που θα βλέπετε ειδήσεις στα «ανεξάρτητα» κανάλια μας καλό είναι να το έχετε υπόψη σας αυτό. Κι αν η δορυφορική σας πιάνει Παπούα, είστε τυχερός…

Πέμπτη 1 Μαΐου 2014

Πρωτομαγιά εν μέσω ευρωαθλιότητας


Μέσα σε κλίμα οικονομικής εξαθλίωσης, πλήρους απογοήτευσης από την ευημερία που του έταζαν με το ευρώ και ενορχηστρωμένης εξαπάτησης του από τα κυρίαρχα ΜΜΕ, ο ελληνικός λαός γιορτάζει την Εργατική Πρωτομαγιά.

128 χρόνια από τη θυσία των εργατών στο Σικάγο και μετά από δεκαετίες κατακτήσεων με σκληρούς αγώνες που βάφτηκαν με αίμα, βρισκόμαστε μπροστά σε μια πραγματικότητα που ακόμα και σε τριτοκοσμική χώρα, με αυταρχικό καθεστώς δύσκολα συναντά κανείς:

- Όλα τα δικαιώματα των εργαζομένων για αξιοπρεπείς αμοιβές, ωράρια, συλλογικές συμβάσεις, δώρα, επιδόματα, αποζημιώσεις, απαγόρευση αυθαίρετων και μαζικών απολύσεων κλπ -για τα οποία κόπτεται η ΕΕ- σαρώθηκαν με τα μνημόνια στο όνομα του ευρώ.
- Το ένα τρίτο του ενεργού πληθυσμού έχει χάσει τη δουλειά του.
- Το 70% των νέων μας είναι χωρίς απασχόληση και εισόδημα και ψάχνει απεγνωσμένα ελπίδα στη ξενιτειά.
- Ακόμα και όσοι εξακολουθούν να έχουν μια δουλειά βλέπουν διαρκώς τα εισοδήματα τους να μειώνονται είτε με κυβερνητικές αποφάσεις, είτε με διαρκή αύξηση της φορολογίας, είτε με αυθαιρεσίες εργοδοτών που επωφελούνται από την αντεργατική λαίλαπα που σαρώνει την ευρωζώνη.
- Το δικαίωμα στην περίθαλψη και στην αξιοπρεπή σύνταξη εξανεμίζεται με τα απανωτά μνημόνια που είναι προαπαιτούμενα για τις χώρες που θέλουν το ευρώ.
- Κράτος και αποθρασυμένες τράπεζες κυνηγούν ένα φτωχοποιημένο λαό να του κατάσχουν το σπίτι, το μισθό, τη σύνταξη…
Αυτή την Πρωτομαγιά, που πλέον ένα πολύ μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού έχει αντιληφθεί την καλοστημένη απάτη του ευρώ και το ποιοι άμεσα ή έμμεσα την στηρίζουν, το σύνθημά μας πρέπει να είναι ένα: Όχι στο ευρώ, ναι στην Ελλάδα.

Και αυτό το σύνθημα πρέπει να καταγραφεί στις κάλπες της 25ης Μαρτίου, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για επάνοδο στη δραχμή και ανάκτηση της εθνικής μας ανεξαρτησίας και αξιοπρέπειας. 

«ΔΡΑΧΜΗ – Ελληνική Δημοκρατική Κίνηση»